W poszukiwaniu smaku

Nasze tegoroczne Swiateczne wypieki.

Swieta minely przyjemnie, bez pospiechu, w miare bez stresowo. W miare, bo mialam “lekka” zalamke w Wigilije. Choinka wciaz milo nam przyswieca, wspominam sobie cichutko moje Swieta z dziecinstwa I rozne mysli mnie nachodza. I smaki! I tak wlasnie wspominalam sobie moja Ukochana Babcie Nadzie, u ktorej zawsze na Swieta byl: sernik, piernik i miodownik. Smak sernika chodzi za mnai i chodzi i z glowy mi nie chce wyjsc. W naszym domu, naszym….jakim naszym? W moim Domu Dziecinstwa na Wigilje byly zawsze dwa serniki: na zimno - bo ja lubilam, “wiedenski” bo Mama i moja Siostra za nim przepadaly. Tatus byl i jest wszystkojedzacy, choc pierniczkow zabraknac nie moglo, i to wlasnie on najczesciej z moja Siostra je robili. Ja na Swieta pieke piernik, choc zaczelam od paru lat dorzucac swiaze owoce zurawiny i ten lekko kwaskowaty accent dodaje mu uroku, albo raczej smaku. Sernik robie ostatnimi laty “wiedenski”, i choc wszyscy chwala, to mnie zawsze smak rozczarowuje. No bo we wspomnieniach to nie taki byl. A teraz dolaczyl mi sie jeszcze ten Babciny sernik do wspomnien i ni jak spokoju nie moge zaznac. Babci nie ma juz z nami dlugo…oj dlugo. A Babcia to byla prawdziwa Babcia. Z ogrodem, konfiturami wisniowymi, wozeniem z kart i opowiesciami o duchach. Moja Babcia Nadzieja. Sernik byl prostokatny z tzw dolem i gora (w przeciwienstwie do mojego, ktory jest tylko samym sernikiem) no I oczywiscie mial rodzynki. Duzo rodzynek. I chyba tez skorke pomaranczowa. Nie mam najmniejszego pojecia jak go zrobic. Przeszukuje internet i staram sie przypasowac zdjecia internetowe do wspomnien… Gdyby ktos z Was mial wyprobowany przepis “babciny” to byla bym bardzo wdzieczna za przeslanie, tudziez link.

Nasz tradycyjny Wigilijny sernik.

Piernik Wigilijny